Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Ζ001


Ο ουρανός και όλη η θάλασσα
κλεισμένα μέσα σε δυο μάτια,
σε εκείνα τα μάτια που δε ξεχνώ ποτέ


Είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός μου και το μεγαλύτερο μου αμάρτημα

Είναι το τραγούδι του καλοκαιριού
Είναι η γλυκιά νοσταλγία του φθινοπώρου
Είναι χιλιάδες υπέροχα πράγματα
Είναι το ομορφότερο πλάσμα και είναι και το τέρας που με κυνηγά
Είναι ο,τι μου λείπει περισσότερο και είναι και η μεγαλύτερη γιορτή
Είναι το άτομο που μπορεί να μετατρέψει τις μέρες μου σε παράδεισο μα και κόλαση
Είναι ο καθρέφτης των ονείρων μου,
το χαμόγελο που χαράζεται στην καρδιά μου




Μπορεί να μην είναι τίποτε από όλα όσα δείχνει
Μα τα περήφανα της μάτια δεν επιτρέπουν στον καθένα να τα δει δακρυσμένα

Μπορεί να είναι ο μόνος λόγος που επιζώ,
η μόνη για την οποία νοιάζομαι για τόσα και τόσα χρόνια
Και ναι, εγώ, θα πάρω στην αγκαλιά μου όλα της τα δάκρυα,
όλα της τα χαμόγελα, φυλακτά ιερά μου
Και ναι, όπου κι αν είναι εκείνη, εκεί θα είμαι και εγώ
γιατί το μόνο νόημα της ζωής μου είναι εκείνη

εκείνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου