poetry, the journal of the sea animal living on land, wanting to fly in the air.. ~Carl Sandburg
Τρίτη 30 Ιουνίου 2015
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015
Τρίτη 23 Ιουνίου 2015
Σάββατο 20 Ιουνίου 2015
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015
Τρίτη 16 Ιουνίου 2015
Κυριακή 14 Ιουνίου 2015
Σε βλέπω... φιλικά!
Κατά καιρούς έχω διαβάσει διάφορα άρθρα γυναικών που κατηγορούν κάποιον μ@@@@α γιατί είτε δεν εκτίμησε εις βάθος τον χαρακτήρα τους είτε φοβήθηκε τον δυναμισμό τους και τελικά δεν εκδήλωσε ποτέ τα αισθήματα του... (Η αλήθεια είναι, τέτοια άρθρα όπως και τα "how to's" στον τομέα των σχέσεων λατρεύω να τα διαβάζω, είναι ξεκαρδιστικά!)
Δεν εκδηλώνεται λοιπόν ο τύπος και η κοριτσάρα βγάζει αμέσως το συμπέρασμα πως ο δικός της,
Δεν εκδηλώνεται λοιπόν ο τύπος και η κοριτσάρα βγάζει αμέσως το συμπέρασμα πως ο δικός της,
if you could live in my body ~ Αν μπορούσες να ζήσεις στο σώμα μου (μετάφραση)
Αν μπορούσες να ζήσεις στο σώμα μου
έστω και για μία μέρα
ίσως, τότε, να μην σκεφτόσουν
πως είμαι "καλά".
Ίσως να μπορούσες να καταλάβεις
πως είναι να έχεις βαρεθεί
να προσπαθείς να ζεις,
κάνοντας απλά ο,τι είναι απαραίτητο να κάνεις.
Αν μπορούσες να ζήσεις στο σώμα μου
ίσως να άρχιζες να βλέπεις,
πως αυτό το απλό φάρμακο
δεν θα με ελευθερώσει.
Αν μπορούσες να ζήσεις στο σώμα μου - κάτω απ' το δέρμα μου
θα κατανοούσες
πως δεν είναι στο μυαλό μου
ούτε είναι σχεδιασμένο
Δεν θέλω τον οίκτο σου
ούτε να δυσανασχετείς
Αλλά δεν χρειάζεται να απολογηθώ
του καθρέφτη
επιστρέφω στον καθρέφτη
η κοπέλα που κατοικεί εκεί είναι θλιμμένη
Ήθελε να την αγαπήσουν, έστω μια φορά
Η Δαμόκλειος σπάθη της ψυχής
Πάνω από όλες τις σχέσεις πρέπει να υπάρχει μια Δαμόκλειος σπάθη,
ιδίως στις φιλίες που είναι τόσο σημαντικές.
Πάνω από τις σχέσεις με άτομα που δεν θέλουμε να χάσουμε
πρέπει να υπάρχει η αγωνία κι ο φόβος της απώλειας - αυτά να ενισχύουν την αγάπη που
Ο καλός φίλος...
Ο καλός φίλος...
Όσο μεγαλώνουμε τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε πόσο σημαντικές είναι οι σχέσεις στη ζωή μας. Η ζωή είναι οι σχέσεις αγάπης που δημιουργούμε. Δεν είναι ούτε οι διακρίσεις μεταξύ ανθρώπων, ούτε η ανάγκη επιβάλουμε την γνώμη μας, ούτε και να βρούμε απλώς ένα καταφύγιο για τα δύσκολα...
Χωρίς σχέσεις η ζωή είναι άδεια. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να βρει κανείς ανθρώπους στην ζωή του, που αξίζει να παλέψει για αυτούς - καμιά φορά και με τον ίδιο του τον εαυτό.
Χωρίς σχέσεις η ζωή είναι άδεια. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να βρει κανείς ανθρώπους στην ζωή του, που αξίζει να παλέψει για αυτούς - καμιά φορά και με τον ίδιο του τον εαυτό.
Ας δούμε τα βασικότερα είδη φίλων που αξίζουν τα πάντα…
- Ο γενναιόδωρος τύπος.
Προσοχή Στο Κενό - Ιλίκη Στεργίου
“A book is a dream that you hold in your hands." - Neil Gaiman
Το βιβλίο είναι ένα όνειρο που κρατάμε στα χέρια μας...
Κάποιοι λένε πως η ποίηση δεν δέχεται αναλύσεις και προλόγους, θα συμφωνήσω... και θα σας δώσω μόνον μια μικρή εξομολόγηση.
Η πρώτη μου ποιητική συλλογή είναι αφιερωμένη στην μνήμη της αγαπημένης μου θείας. Έπειτα από δύο χρόνια τολμώ να μιλώ ανοικτά για τα αισθήματα που ένιωσα τότε και γα το κενό που ακόμη με κυνηγά. Τολμώ να δημοσιεύω αυτά τα κείμενα γιατί παρακολουθώντας πως αγαπούν οι άνθρωποι κατάλαβα πως το πένθος και η αγάπη είναι μεγάλα ταμπού. Τολμώ να δημοσιεύω αυτήν την συλλογή για να νικήσω την σύγχυση που δημιουργεί ο θάνατος και η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, αυτό το ψυχοφθόρο "ήταν-είναι". Η συλλογή και η επιμέλεια αυτών των ποιημάτων ήταν εξαιρετικά επίπονη. Σε κάθε πόνημα μου ζούσα ξανά και ξανά όλες τις άσχημες στιγμές. Σε κάθε κείμενο υπάρχουν πραγματικές εικόνες από τότε...
Όπως έγραψα και στην αρχή αρχή αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην μνήμη της αδελφής της μητέρας μου μα και στους λίγους και καλούς μου φίλους καθώς η συντροφιά και η αγάπη τους έκανε τις μέρες μου, τους μήνες μου και αυτά τα δύο χρόνια, παρά τις όποιες δυσκολίες, να περάσουν πιο γλυκά... Φίλοι πιστοί για χρόνια και καινούργιοι. Άνθρωποι που έγιναν καταφύγιο όταν έχανα τις
Gap
Gap
mind the gap
the space between you and I
the space between love and love
mind the gap before;
before you see me fading
like an old, forgotten picture
Iliki
Stergiou
the space between you and I
the space between love and love
mind the gap before;
before you see me fading
like an old, forgotten picture
Iliki
Stergiou
στιγμή
ακόρεστα ρουφά τους ανθρώπους
Η ζωή είναι μια στάλα
πίνουμε - διψάμε κι άλλο
πίνουμε - διψάμε κι άλλο
Κάνε μιαν ευχή
να μην μας καταπιεί ο ουρανός
να μην καούμε από το φως
Η καρδιά, η καρδιά μου γεμίζει μόνον με άλλες καρδιές
Η καρδιά περνά από φωτιές
Μην μιλάς, η ζωή είναι μεγάλη
μα είναι πιο μεγάλη η στιγμή - στιγμή μου
Οι αγκαλιές γεμίζουν μόνον με άλλες αγκαλίες
Τα χέρια γεμίζουν μόνον με σώματα
και τα δικά μου μόνον με σένα
Μην μιλάς, η ζωή είναι μεγάλη
μα είναι πιο μεγάλη η στιγμή - στιγμή μου
και γεμίζει από ζωές, από καρδιές, από αγκαλιές,
από εσένα
#ΙλίκηΣτεργίου
Δ'
λυσσομανά τ' αγέρι
δεξιά κι αριστερά - πάνω και κάτω
μαζί με τα φύλλα στροβιλίζει και το μυαλό
Θάνατοι μικροί πετούν ολόγυρα
κι ορμούν στα κορμιά
Οι ψυχές βιαστικές μας αποχωρίζονται
διψούν για ουρανό - μα ουρανός πουθενά
Τρέχουν και χτυπούν σε τοίχους και λαμαρίνες
περνούν θάλασσες και ποτάμια
μέχρι να εξαντληθούν
λιγοστέψαμε
μείναμε εμείς και το χώμα
δεξιά κι αριστερά - πάνω και κάτω
μαζί με τα φύλλα στροβιλίζει και το μυαλό
Θάνατοι μικροί πετούν ολόγυρα
κι ορμούν στα κορμιά
Οι ψυχές βιαστικές μας αποχωρίζονται
διψούν για ουρανό - μα ουρανός πουθενά
Τρέχουν και χτυπούν σε τοίχους και λαμαρίνες
περνούν θάλασσες και ποτάμια
μέχρι να εξαντληθούν
λιγοστέψαμε
μείναμε εμείς και το χώμα
#ΙλίκηΣτεργίου
Β'
Το δα κι ήταν όραμα - ήταν όνειρο
Μόνη απ' τον κόσμο - μόνη στο πλήθος
Μα είχα στο πλευρό μου εκείνο το λουλούδι
στους ύπνους μου - στις σιωπές μου
στα όνειρα που μου 'στελνες
κι εσύ ήσουν η μόνη που 'χε
με τα χείλη αγγίξει το λουλούδι αυτό'
τούτο το τριαντάφυλλο
εσύ, η μόνη που ένιωσες το βάρος της άνοιξης
καθώς βουτά στην θάλασσα του χρόνου
Φυγή
Τα έσβησα όλα
Καλά δεν ηταν κι η πρωτη φορά
Καλά δεν ηταν κι η πρωτη φορά
Όλα είναι μια φυγή δρόμος
Όλα είναι θολές εικόνες
Ζαλισμενο μυαλό
Όλα είναι θολές εικόνες
Ζαλισμενο μυαλό
Τα πέταξα όλα
Δεν ηταν και η πρωτη φορά
Δεν ηταν και η πρωτη φορά
Χρόνια σύντροφος ο φόβος
Παλιός συνδρομητής στα κενά
Κακή συνήθεια το ν' αποχωρείς
Παλιός συνδρομητής στα κενά
Κακή συνήθεια το ν' αποχωρείς
απομεσήμερο
ο αέρας μύριζε άρωμα, υγρασία και χώμα
άκουα το μουρμουρητό της τηλεόρασης, τα γέλια των παιδιών απ’ το δρόμο
και η αίσθηση απουσίας στο μυαλό, στο σπίτι, στο σώμα
να σηκωθώ και να σε δω απέναντι μου
-κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί –
να σε αγγίξω, να σ’ αγκαλιάσω, σκέφτομαι
σε μια τυφλή στιγμή
απαλλαγμένη από το χρόνο
Να μπορούσαν να γυρίσω πίσω ή φύγω μπροστά
να ‘ρθώ να σε βρω
άκουα το μουρμουρητό της τηλεόρασης, τα γέλια των παιδιών απ’ το δρόμο
και η αίσθηση απουσίας στο μυαλό, στο σπίτι, στο σώμα
να σηκωθώ και να σε δω απέναντι μου
-κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί –
να σε αγγίξω, να σ’ αγκαλιάσω, σκέφτομαι
σε μια τυφλή στιγμή
απαλλαγμένη από το χρόνο
Να μπορούσαν να γυρίσω πίσω ή φύγω μπροστά
να ‘ρθώ να σε βρω
ανατολή
μα είναι παράξενο πως λειτουργεί το μυαλό.
τι σου θυμίζει μια μόνο λέξη..
Ακούω να μιλούν για την ανατολή και
το πρόσωπο σου ζωγραφίζεται νοερά μπροστά μου,
φωτισμένο από έναν ήλιο
που δεν έχει έρθει ακόμη.
ακούω την λέξη αναπνοή και
τα μαλλιά σου σαλεύουν από κάποιον αέρα
και ένα άρωμα γλυκό γεμίζει τον χώρο.
Όταν όμως μιλούν για αγάπες...
φεύγεις, χάνεσαι...
#ΙλίκηΣτεργίου
τέσσερα μικρά ποιήματα
*
*
*
αναζητούσα επίμονα ένα καταφύγιο
μόνο που αυτό δεν ήσουν εσύ
δεν ήμουν εγώ
κανείς
το πιο δικό μου
δικό σου
μπήκαν τα χέρια σου μέσα μου και τ'άρπαξαν
μπήκες εσύ μέσα μου και έμεινες
κι όταν τόλμησα να σε ξεκουράσω
πάνω στο χαρτί
τότε, γίνηκες δική μου
μια μικρή, προσωπική ανατολή
από μένα εσένα
από σένα με εμένα
και κανείς δεν κατάλαβε πως
όλο το φως και η γη έλαμπαν στα μάτια σου
και κανείς δεν κατάλαβε πως για με
όλα είναι εκεί
η ζωή - εκεί - εκεί - εδώ
#ΙλίκηΣτεργίου
δικό σου
μπήκαν τα χέρια σου μέσα μου και τ'άρπαξαν
μπήκες εσύ μέσα μου και έμεινες
κι όταν τόλμησα να σε ξεκουράσω
πάνω στο χαρτί
τότε, γίνηκες δική μου
μια μικρή, προσωπική ανατολή
από μένα εσένα
από σένα με εμένα
και κανείς δεν κατάλαβε πως
όλο το φως και η γη έλαμπαν στα μάτια σου
και κανείς δεν κατάλαβε πως για με
όλα είναι εκεί
η ζωή - εκεί - εκεί - εδώ
#ΙλίκηΣτεργίου
έρωτας
δεν είναι τυφλός ο έρωτας
είναι η αύρα που μας παρασέρνει προς αυτό που έχουμε ανάγκη κάθε φορά.
δεν τυφλωνόμαστε,
βλέπουμε πιο καθαρά αυτό που θέλουμε και εθελοτυφλούμε ενστικτωδώς για τα υπόλοιπα
δεν ξεθυμαίνει,
εξελίσσεται σε αγάπη και απαιτεί την υπομονή, την τρυφερότητα και τον έρωτα που κάποτε ήταν.
δεν πεθαίνει,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)