όσο παρελθόν άφησα
σε μια στιγμή με πλημμύρισε
Χαμένη σε θάλασσες,
σε πρόσωπα και στιγμές
Το βάρος με κατεβάζει στον βυθό
σκοτεινιάζει
Όσο πόνο απέφευγα
με τόσο βάρος ξύπνησα
σε μιαν ακτή
σε μιαν αμμουδιά βρεγμένη και κρύα
Σε μια πραγματικότητα τρομοκρατική
Το παρόν παραγκωνισμένο και
το παρελθόν άλλαζε συνεχώς μορφές
πάνω σ' ένα σώμα ουδέτερο
Το μέλλον κοιτούσε από μακριά με απάθεια
Έπεσα και πάλι στο νερό
κολύμπησα να βγω αλλού
σ' άλλη στεριά ή και πουθενά
"δεν θα γλυτώσεις, όπου και να πας"
μια βουή με ακολουθούσεΔεν θέλω τίποτα,
δεν θέλω να θυμάμαι
Ξεριζώστε - κάποιος - την μνήμη
την ικανότητα της αναγνώρισης
Να ζωγραφίσω ένα μηδέν στην ψυχή μου,
έναν λευκό κύκλο
Καπνός
να μην θυμάμαι
να μην θυμάμαι τίποτα
να νιώσω ξανά από την αρχή,
να μην είμαι ανθεκτική
να μην φοβάμαι το χέρι που απλώνεται
στο μέρος μου
να 'ναι χάδι ή να πηγαίνει για χτύπημα
~ διαγραφή ~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου