Δ'

λυσσομανά τ' αγέρι
δεξιά κι αριστερά - πάνω και κάτω
μαζί με τα φύλλα στροβιλίζει και το μυαλό
Θάνατοι μικροί πετούν ολόγυρα
κι ορμούν στα κορμιά
Οι ψυχές βιαστικές μας αποχωρίζονται
διψούν για ουρανό - μα ουρανός πουθενά
Τρέχουν και χτυπούν σε τοίχους και λαμαρίνες
περνούν θάλασσες και ποτάμια
μέχρι να εξαντληθούν



λιγοστέψαμε
μείναμε εμείς και το χώμα

#ΙλίκηΣτεργίου