Η'

στα μάτια της απλωνόταν ο ουρανός
κι ο παράδεισος 

στα χείλη κρατούσε την κόλαση

πως θα μπορούσε κανείς ν' αντισταθεί στο θαύμα

ακόμη κι όταν δεν σε κοιτά

αιχμάλωτο μπορεί και σε κρατεί 

με το βλέμμα που σκοτώνει - με την ψυχή της

είναι η ζωή μέσα στα δυό της μάτια

που σε κρατά εξαρτημένο 

είναι η γλύκα της που δεν θα την βρεις πουθενά αλλού

κι αν πάλι σου φέρει θανατικό 

"πιο γλυκό θάνατο δε θα βρω πουθενά" θα μονολογούσες 

                              #ΙλίκηΣτεργίου