Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

ανατολή




μα είναι παράξενο πως λειτουργεί το μυαλό.
τι σου θυμίζει μια μόνο λέξη..


Ακούω να μιλούν για την ανατολή και 

το πρόσωπο σου ζωγραφίζεται νοερά μπροστά μου, 
φωτισμένο από έναν ήλιο 
που δεν έχει έρθει ακόμη.

ακούω την λέξη αναπνοή και 

τα μαλλιά σου σαλεύουν από κάποιον αέρα
και ένα άρωμα γλυκό γεμίζει τον χώρο.


Όταν όμως μιλούν για αγάπες...

φεύγεις, χάνεσαι...



#ΙλίκηΣτεργίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου